Parelsoep

Vroeger wodde d’r op zundag inkeld wel es rezienebri’j eten. Ie hadden dan een panne mit waeter op et vuur staon, mit daorin parelgotte. Dat was hiele fiene soort gotte en die wodde even veurkookt. Ie mossen wel reuren, vanzels. Dan kwammen de rezienen en soms ok wel es wat krenten d’r deur. Dat mos ie dan ok weer even deursudderen laoten om et lekker te kriegen. Dan kwam d’r laeter nog rooie beiesap deurhenne en suker d’r deur. In plak van rooie beiesap wodde ok wel brummelsap bruukt, en sommigen deden et sap van zwatte beien in de soep. Et wodde meerst parelsoep of pareltjessoep nuumd, in sommige plakken ok parelbri’j of pareltiesbri’j. Parelsoep is waarm hiel arg lekker, mar koold is et ok best in te nemen. Vandaege-de-dag numen ze parelsoep ‘watergruwel’.