Stellingwarfs in et ‘wild’

Van Hendrik Betten en Johan Veenstra kregen we veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’ foto’s binnen van disse waorschouwende tekst op een bod in Else. Johan Veenstra zegt daorover: ‘Hoewel de spelling van et Stellingwarfs niet hielemaole neffens de veurschriften is, is de bosschop op dit bottien in Else meer as dudelik. Aj’ hier et hiem opdurven te gaon maek ie kaans daj’ deur een kwaoie hond pakt en lichtkaans opvreten wodden. Al sutelende he’k me laestdaegs niks van die tekst antrokken. Ik bin gewoon et arf oplopen, hebbe veur een goeie twintig euro an negosie verkocht, en bin zonder kleerscheuren mit de kroje weer op ’e hadde diek kommen. Ik hebbe d’r gien hond zien…’

Tiedens de sutelaktie zag Annie Dedden disse stien mit een Stellingwarver tekst in een mooie tuun in Noordwoolde. Now schrieven we in et Stellingwarfs altied ‘et’ in plak van ‘het’, mar is zoe’n tekst op een dikke balstien now niet een aorig idee? Nommer 111 al weer in de serie stellingwarfs in et ‘wild‘!

Midden in Ni’jhooltpae, op ’e Hoeke, staot et beeld Takkemaeker. Et is van hadstien en maekt deur beeldhouwer Hans van Coevorden (Hardenberg, 1946). Van Coevorden woonde indertied in Ni’jhooltpae. Takkemaekers weren vroeger meerst losse arbeiders, die in de bossen en boswallen van takken takkebossen maekten. Zo konnen ze mit een eupen winter bi’j de hooltbaos een daghure verdienen. Foto’s en tekst veur Stellingwarfs in et ‘wild’ wodden instuurd deur Johan Veenstra.

Et komt riegelmaotig veur dat in disse serie dezelde Stellingwarver naemen in verschillende dörpen veurkommen. Nommer 98 was kefé De Polle in Blesdieke. Mar in Wolvege is een straotnaeme De Polle. Die straote is te vienen in de woonwiek Meulepolle, op et west van Wolvege. Johan Veenstra stuurde disse foto in veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’.

Langedieke is een alderaorigst dörpien daor et plezierig wonen is. Ok de bewoners van dit huus vulen heur in dat plakkien hielemaole ’te plak’! Annie Dedden stuurde de foto in veur de rebriek Stellingwarfs in et ‘wild’.