Ni’j verhael van Sjoukje Oosterloo: Beppe heur schölkien

Beppe heur schölkien

Vandaege-de-dag ziej’ bi’jkaans gieniene meer mit een schölkien veur. Mien aachterkleinkiender weten amper meer wat een schölkien is. Laot staon dat ze weten wat et belangriekste doel is van et schölkien.

Beppe dreug et schölkien om heur jurk te bescharmen, omreden ze d’r mar een stokmennig  jurken hadde, iene veur daegs en iene veur de zundag. Mar et was netuurlik ok makkeliker om een schölkien te wassen in stee van een jurk.

Ze bruukte et schölkien ok as pannelappen, om de pannen van de kachel of uut de ovend te haelen. Butendat diende et ok om de traonen en snotneuzen van de kiender of te vegen.

As Beppe de eier uut et kiepehokke haelen gong, was et schölkien ok verhipte handig om de eier in te dregen. Kwam d’r es vesite, dan konnen de kiender schruten votschoelen onder heur schölkien. En as et slim koold was kon ze heur aarms d’r lekker indri’jen om ze op te waarmen. Et schölkien was ok hiel geschikt om et zwiet mit of te vegen, bi’jglieks as ze de kachel opstoken mos, en mit de etenkokeri’je. Hoolt veur de kachel legde ze ok in heur schölkien en brocht et dan in huus. En as de atepoelen dopt weren gongen de schellen ok in et schölkien.

Bi’j de haast wodde et schölkien bruukt om de appels in te doen, die onder de bomen laggen.

As Beppe onverwaachs vesite ankommen zag, ston ie d’r veraldereerd van te kieken hoevule meubelties et oolde schölkien in een peer tellen stoffen kon.

Hadde Beppe et eten klaor dan gong ze naor buten en wuifde mit heur schölkien, dan wus iederiene dat et eterstied was.

Et zal nog een hiele poze duren eer iene wat uutvunnen het, dat veur zovule doelen bruukt wodden kan, zoas et schölkien van Beppe!

In disse tied zollen ze d’r gek van wodden, aj’ weten hoevule bacteries d’r in dat schölkien zatten. Toch heb ik d’r nooit wat an overholen…. of lichtkaans wel????    LIEFDE!

Sjoukje Oosterloo