Gratis en veur niks!
Wiels ik genoeglik mien middagmaol naor binnen zit te warken heur ik de brievebusse klepperen. Et zal wel weer reklame wezen daenk ik bi’j mezels, dat wodt een stokmennig keren in de weke mit grote pakken deur de brievebusse drokt. Die pakken bin zo dikke dat ze mar krek deur de busse passen. En as et now es wat biezunders is, mar nee heur, alle weken wodt d’r weer etzelde goed anrikkemedeerd wa’k hielendal niet neudig bin. Bi’jglieks baankstellen, bedden en schoenen. Die winkels daenken zeker da’k iedere weke mar weer een ni’j baankstel of een bedde anschaffen gao. Now, mooi niet dus!
De middag is al halverwege as et me weer in de zin komt da’k de brievebusse heurd hebbe, zodoende kiek ik es even in de gang wat as d’r op ’e deurematte ligt. Et bliekt gien reklame te wezen, mar de postbode het zien ronde al daon zie ik. Een klein kevot en een hiele groteniene liggen daor mit heur beidend geduldig op mi’j te waachten. Ni’jsgierig pak ik et boeltien op en kiek es wie d’r an mi’j docht het. Et kleine kevot bliekt van mien ziekefoons te kommen. Wat kan dat now toch wezen, vraog ik me of. De drie maonden veur de ofrekinge die ik ieder vorrels jaor toestuurd kriege bin nog niet verstreken. Rap rits ik et kevot eupen en mien oge schöt over de tekst henne naor et bedrag dat hielendal onderan staot. Et bliekt da’k over et oflopen jaor nog ien euro en veertien centen betaelen moet veur mien eigen bi’jdrege. Sjongejonge, wat een alderheiseliksten groot bedrag, daenk ik schamper. De postzegel gelt nog meer as wa’k betaelen moete. Zoks hadden ze toch ok mit de eerstvogende rekinge verrekenen kund. Zo is et lak nog duurder as de brief, foeter ik.
Dan maek ik et onwieseliken grote kevot eupen en zie dat et van mien pensioenverieninge komt. Ze laoten me weten dat et d’r slecht veur staot wat de centeraosie anbelangt, mar da’k dit jaor nog wel etzelde bedrag uutbetaeld kriege as eerder. Hoe et toekem jaor komt weten ze nog niet, ik zol dan best wel es minder pensioen beuren kunnen, mar as de tieden mitvalen kan et ok wel mitvalen. Now wat een groot ni’js, hen! En dat in zoe’n levensgroot kevot! Ni’js waor as ik gien cent wiezer van worre. Et geld dat ze spendeerd hebben an die grote kevotten en bovendat ok nog an die dure postzegels veur et versturen van die nikszeggende tiedinge an heur pensioenklaanten, hadden ze beter in de pensioenpot doen kund donkt me. Mar ja, ik bin mar een klein raedertien in et grote gehiel, en heb niks in te brengen. Et gaot al krekkengeliek as mit oons speergeld, alles wodt minder. De renten gaon omlege en de baanken mienen, as de rente onder nul komt, dat ze oons dommiet betaelen laoten moeten omreden oons geld bi’j heur stald wodt. Ze vergeten dat ze oons speergeld al jaoren bruukt hebben om mit te beleggen en d’r smakken weenst mit maekt hebben. Om mien geld dan mar van de baank te haelen en et thuus in een oolde sokke te beweren zie ik nog niet zo zitten, da’s ok niet zonder geveer. De baank wil me wel tegemoet kommen deur een kluus an me te verhuren. Ja, daor trap ik mooi niet in! Dan moe’k ok nog hure betaelen om mien geld op te bargen. Mar ik heb een biesterbaorlik idee en daor gao ik bi’jkotten mit naor de baankdirrekteur. Mien anbod is da’k alle daegen wel in et baankgebouw ommestappen wil om zo op mien eigen centen te passen die daor bi’j heur op ’e rekinge staon. Daor hoef ik dan gien rente veur, dat doe ik hielendal gratis en veur niks!
Sjoukje Oosterloo
