Redaktie

Hanewasken

‘Wat is d’r mit jow an de haand, bi’j’ koorsig of zo?’ wil ik votdaolik weten as ik Gerrie mit een rood heufd bi’j de taofel zitten zie. ‘Nee, gelokkig bin ik niet ziek, mar dit is bi’jkaans lieke slim,’ foetert Gerrie, wiels ze mit een nat washaantien op heur gezichte ommestrikt. Een betien geruststeld vraog ik: ‘Mar wat is d’r dan mit je, ie lieken wel een indiaan zo rood bi’j’ om je heufd.’

Wiels Gerrie et washaantien vanni’js weer nat maekt onder de koolde kraene, zegt ze: ‘Now, et zal doukies wel weer ofzakken daenk ik, et is mien eigen domme schuld. Et zit ziezo, ik heb al meer as een dikke weke zoe’n last van mien rogge….’

‘Van je rogge?’ veraldereerd vaal ik heur in de rede, ik begriep hielendal niet wat heur zere rogge van doen hebben kan mit heur vuurrooie gezichte.

‘Now omreden ik zoe’n roggepiene heb, he’k  me vanmorgen mar goed hiete doest en onderwiels et zere plak masseert, krekkengeliek as de fysiotherapeut dot. Nao et ofdreugen heb ik mien rogge flink insmeerd mit Midalgan, ja gien gewone, mar Midalgan Extra. Et braande alderheiselikst en ik hope dat et mien roggezeerte verhelpen zal. Rap heb ik me anklieded en tot aende besluut mien gezichte wat in et fesoen brocht en bestreken mit dagcreme tegen mien reenfels. Et duurde mar een peer tellen doe mien gezichte zo braanderig begon te wodden. Doe ik in de spiegel keek schrok ik van mezels. Warkelikwaor, as ik een verekraans op mien heufd hebben zol, leek ik krekkengeliek op ‘Klukkluk’ de indiaan.’

Et begint me een betien te daegen. ‘Haj’ seins vergeten je hanen te wasken nao de striekeri’je mit die Midalgan?’

‘Ja maegd, hatstikke stom van me, en et braant zo ongenaodig, et moet wel goed spul wezen,’ mient Gerrie.

‘Waoromme gaoj’ dan niet mit je zere rogge naor de fysiotherapeut?’

As een boer mit koezepiene, gnist ze: ‘Vanwegens et tillevisiepergramme Radar, waor zegd wodde dawwe allemaole tevule premie betaelen an et ziekefoons. Zodoende heb ik mien polis ok veraanderd mit een peer tregies leger, dat bespeert me hiel wat geld. Mar dat bedudet wel da’k mar meer een stokmennig keren in et jaor naor de fysio mag, dus perbeer ik et eerst zels op te lossen. Mar ja, now he’k mezels aorig bi’j de poot, goedkoop is duurkoop, wodt d’r wel es zegd. Mien ienigste hope is dus de Midalgan en ik hope dat et helpt. Gelokkig begint de braanderighied op mien gezicht ok wat of te zakken,’ gnist Gerrie bliede. ‘Ik heb ok nog een middeltien staon tegen gierontstekinge bi’j de peerden, dat zal ik d’r ok nog es opsmeren. Aj’ geleuven zullen wat d’r op et flessien staot, moet et mit drie daegen vertuten doen, et zal me beni’jen,’ zocht ze.

‘Daenk ie d’r dan wel omme daj’ nao de smeerderi’je eerst je hanen goed wasken?’ waorschouw ik.

‘Ik zal d’r omme daenken,’ belooft Gerrie.

Sjoukje Oosterloo