Op et plattelaand haj’ op de hiemen vroeger nogal wat appel- en perebomen staon. De vruchten d’r van kwammen diels in de weckflesse, en een diel wodde beweerd op een koel plak, bi’jglieks in de kelder. Mar ok een diel wodde toemaekt en dan dreugd op ‘e kachelplaete van de kookkachel of in de ovend. Al mit al was dat nogal een dreeg warkien. Ie hadden aenlik gien ruumte genoeg, want zo groot was de kachelplaete niet.

Soms wodde de plaetselike bakker om hulpe vraogd. As et broodbakken daon was, was de grote ovend ja nog lekker op temperetuur. Et kostte ok gien geld, mar de bakker mos de boel wel in de gaten holen. Et gebeurde wel es dat de appelties nao de tied wat an de donkere kaante weren. Dan was de ovend aenlik nog te waarm west, of ze hadden d’r krek te lange in zeten. Dan weren ze nao et opwellen niet lekker meer, mar smaekten wat braanderig. Mar meerstal was et wel goed en was et een lekkere wintergruunte.

Gegevens Koop Gorte, Stellingwarver Spreukekelinder 2003

‘Bofferd’ is aenlik een dik soorte van pankoeke. Vroeger wodde die nog al es eten, vandaege-de-dag is dat een hiel stok minder et geval.

Om bofferd te maeken hej’ een pak zelsriezend bakmael neudig, en melk en rezienen. Et beslag maek ie krek zo klaor as et beslag veur keek. Ie doen et dan in een vleispanne en zetten et aanderhalf ure, zonder deksel op de panne, in de ovend. Bofferd kuj’ eten mit spek, stroop of botter. Vroeger wodde bofferd liekewel ok wel klaormaekt in een speciaole bofferdpanne, dat was een ronde, langwarpige iezeren panne.

In et Stellingwarfs Woordeboek bin uut een peer dörpen aorige tips te lezen:

Uut Donkerbroek: ‘Van ni’je melk kuj’ lekkere bofferd maeken.’

Uut Oolde- en Ni’jlaemer: ‘As hi’j bijna geer was, keerde moeder de bofferd nog even omme; we atten et dan op mit botter en stroop d’r op.’

Vroeger wodde bofferd, krek as pankoeken, ok wel naor et hujlaand brocht: ‘Naor et hujlaand brochten we zommers wel eten, zoas pankoeken en bofferd’ (De Fochtel).